علت بروز اختلال نعوظ هر چیزی باشد، اگر درمان نشود، پیامدهای تلخی به همراه دارد

رابطه زناشویی خود را تقویت کنید
توانایی جنسی، اندازه آلت تناسلی و هر چه به عملکرد جنسی مردان مربوط باشد، حساسیت زیادی را در آنان بر می انگیزد. با وجود این به دلیل احساس شرم و نیز تابو بودن مشکلات جنسی معمولا از آن صحبتی نمی شود و حتی مردانی که در عملکرد جنسی خود دچار مشکل هستند، ممکن است تمایلی به صحبت با پزشک در مورد مشکلشان نداشته باشند. اگر خودتان یا یکی از نزدیکانتان به این مشکل مبتلاست و یا علاقه مندید در مورد مشکل نعوظ بیشتر بدایند، ما را با خواندن این مطلب همراهی کنید.

اختلال نعوظ در مردان
نعوظ به بزرگ و سفت شدن آلت تناسلی مردان هنگام تحریک و برانگیختگی جنسی گفته می شود. بنابراین وقتی مردی، توانایی ایجاد نعوظ یا حفظ نعوظ به مدت کافی برای انجام عمل مقاربت جنسی را ندارد، با اختلال نعوظ مواجه هستیم که در زبان عامیانه گاهی از آن به عنوان ناتوانی جنسی یاد می شود.

باید توجه داشت که تقریبا همه مردان در طول زندگی خود گاهی نرسیدن به حالت نعوظ را تجربه می کنند اما این حالت تا وقتی که در عملکرد جنسی فرد مشکل ایجاد نکند، آن را غیرممکن نسازد و سبب نارضایتی مداوم نشود، اختلال نعوظ نامیده نمی شود.

استرس (شغلی، مالی، زناشویی) و اضطراب نیز ممکن است دستیابی به نعوظ را دشوار سازد

علت ایجاد اختلال نعوظ
متخصصان بروز اختلال نعوظ را ناشی از عوامل عضوی و عوامل روان شناختی می دانند.

- علت های جسمی اختلال نعوظ
علل عضوی معمولا در نتیجه یک بیماری زمینه ای موثر بر عروق خونی یا اعصاب تامین کننده آلت تناسلی مرد یا بر اثر مصرف داروهای تجویزی متعدد، مواد مخدر، الکل، سیگار و یا شرایطی مانند دیابت و بیماری های قلبی به وجود می آید.

- علت های روانی اختلال نعوظ
عوامل روان شناختی برای جلوگیری از نعوظ، نیز می تواند به یک محل، زمان، فردی خاص و یا تحریک جنسی اندک مربوط باشد. به عنوان مثال یک مرد ممکن است هنگان رابطه جنسی با فردی غیر از همسرش دچار مشکل نعوظ شود؛ در حالی که هنگام رابطه جنسی با همسرش مشکلی ندارد و یا مرد دیگری ممکن است برای رسیدن به نعوظ به محیط خلوتی که در آن هیچ نوع اسباب حواس پرتی وجود نداشته باشد، نیازمند باشد.

گاهی نیز تحریک نشدن و نرسیدن به نعوظ به خاطر آن است که افراد به جای آن که بر محرک جنسی (مثل حضور همسر) توجه کنند، به افکار نگران کننده ای که ذهنشان را پرکرده مثل «دوباره موفق نمی شوی»، توجه می کنند.

استرس (شغلی، مالی، زناشویی) و اضطراب نیز ممکن است دستیابی به نعوظ را دشوار سازد مردی که مشکل نعوظ را تجربه می کند ممکن است نگران تکرار آن در دفعات بعد باشد. این اضطراب می تواند به «اضطراب عملکرد»، و یا ترس از شکست جنسی بیانجامد و مرد را از برقراری رابطه جنسی گریزان سازد.

احساس گناه نیز یکی از علل ایجاد اختلال نعوظ است. مردی که نسبت به رابطه جنسی نگرش منفی داشته و همیشه آن را امری زشت و منفور می پنداشته و یا هشیار یا ناهشیار هنگام رابطه جنسی دچار احساس گناه می شود، ممکن است دچار اختلال نعوظ شود؛ مشکلی که به نوبه خود زمینه ساز تشدید احساس گناه مردی ست که معتقد است نمی تواند همسرش را به خوبی از لحاظ جنسی تامین نماید.

افسردگی هم ضمن این که یک علت شایع بروز اختلال نعوظ است، پیامد دردناک این اختلال نیز هست. مرد دچار این اختلال علاوه بر آن که لذت ارضای جنسی را از دست می دهد، به خاطر احساس بی کفایتی و مشکلاتی که این اختلال در زندگیش ایجاد می کند، افسرده می شود. اعتماد به نفس پایین و احساس بی کفایتی، نیز علت و پیامد اختلال نعوظ به ویژه در مردانی که نسبت به توانایی جنسی خود حساسیت زیادی دارند، است. این گونه مردان معمولا توانایی خود را در دست یابی به نعوظ را به عنوان مردانگی خود در نظر دارند.

سابقه مورد سوءاستفاده جنسی قرار گرفتن در دوران کودکی، سابقه ضربه روانی، نیز می تواند با اختلال نعوظ در ارتباط باشد. آن چه در رابطه بین همسران می گذرد، نیز ممکن است اختلال نعوظ را در پی داشته باشد. مثلا گاهی اختلال نعوظ ناشی از احساس خشمی است که مرد نسبت به همسرش دارد؛ خشمی که نمی تواند آن را مستقیما ابراز کند.

ناتوانی برای اعتماد کردن به همسر، فشار از طرف همسر، انتظارات همسر، ارتباط ضعیف با همسر و تحقیر شدن از جانب وی می تواند به جلوگیری از نعوظ بیانجامد. این مسائل ضمن ایجاد پریشانی و نگرانی در همسران، به مرور علاقه آنان نسبت به یکدیگر و رابطه جنسی کاهش داده و حتی زمینه ساز جدایی آنان می شود.

احساس گناه نیز یکی از علل ایجاد اختلال نعوظ است

برای درمان اختلال نعوظ چه باید کرد؟
علت بروز اختلال نعوظ هر چیزی باشد، اگر درمان نشود، پیامدهای تلخی به همراه دارد. در ادامه به شما گفته می شود چاره چیست؟

- واقع گرا باشید
برخی از افراد دارای این انتظار غیرواقع گرایانه هستند که رابطه جنسی آن ها باید در همه اوقات پرشور و فوق العاده باشد. وقتی این انتظار برآورده نمی شود یا ناراحت و خشمگین می شوند و یا پس می کشند و کاملا میل جنسی شان را از دست می دهند. در حالی که کیفیت رابطه جنسی، میل یا سفتی نعوظ از زمانی به زمان دیگر فرق می کند.

- مزاحم ها و مراحم های رابطه جنسی را بشناسید
عقاید مربوط به شرایط مطلوب برای رابطه جنسی از فردی به فرد دیگر فرق می کند. به عنوان مثال برخی افراد به روشن کردن شمع هنگام رابطه جنسی علاقه مندند. برخی دوست دارند چراغ را خاموش کنند. برخی به رابطه جنسی در صبح علاقه مندند و برخی شب.

از سوی دیگر شرایط نامطلوب مانند گریه بچه، زنگ تلفن، اختلاف نظر با همسر در رابطه جنسی نیز موقعیت را نامساعد کرده و باعث می شود فرد به نعوظ دست پیدا نکند. مسلما افزایش عواملی که رابطه جنسی را بهتر می کنند و کاهش عواملی که مانع رابطه جنسی می شوند، موجب احساس رابطه جنسی خوشایند می شوند. گرچه معمولا شناسایی عوامل مشکل آفرین در برانگیختگی جنسی، به ویژه اگر این عوامل قبلا موجب بازداری رابطه جنسی نبوده اند، دشوار است اما قطعا بیشتر زن و شوهرها می توانند زندگی جنسی خود را با فراهم کردن شرایط مناسب برای خود و همسرشان، بهبود بخشند.

- رابطه زناشویی خود را تقویت کنید
این که یک مرد تا چه اندازه با همسرش جور یا به وی علاقه مند است، نگرش وی نسبت به همسرش چیست و همسرش تا چه اندازه از نظر جنسی برای وی جذاب است، بیانگر احساس و علاقه ای است که مرد نسبت به رابطه جنسی با همسر و برانگیختگی جنسی هنگام رابطه با وی دارد و از سوی دیگر این موضوع که همسر یک مرد تا چه اندازه در رابطه جنسی احساس راحتی می کند و نسبت به آن تمایل دارد، نیز می تواند برانگیختگی جنسی مرد و رسیدن وی به حالت نعوظ را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین تقویت رابطه عاطفی و پیوندهای زناشویی نه تنها موجب برانگیختگی جنسی زن و شوهر می شود؛ بلکه باعث می شود همسر فرد نیز برای آماده سازی و رساندن وی به حالت برانگیختگی تمام تلاش خود را به کار گیرد.

منبع :

ماهنامه سپیده دانایی

bartarinha.ir

چرا هشدارها را جدی نمی گیریم؟

هیچ آدمی بعد از ازدواج تغییر نمی کند

وقتی عاشق می شویم، وقتی در فرایند ازدواج می افتیم، یا وقتی در مرحله شناخت فرد دیگری هستیم، ممکن است نشانه هایی ببینیم که به دلایل مختلف آنها را نادیده بگیریم. نشانه های هشداردهنده ای که ساده از کنار آنها می گذریم و همان ها، چند وقت بعد دست و پایمان را می بندند و ما را به سمت جدایی سوق می دهند.

در اینجا نگاهی می اندازیم در اشتباهات رایجی که افراد انجام می دهند و توجیه های نابجایی که در مقابل هشدارها می کنند. شاید شما هم یکی از همین دلایل را برای ادامه دادن یک رابطه پرخطر داشته باشید. پس به دقت این مطلب را بخوانید.

بی تجربگی
هر قدر هم که خودتان را دنیا دیده، با تجربه و عاقل بدانید، باز ممکن است در رابطه با یک جنس مخالف اشتباه کنید. شما تا زمانی که تجربه ازدواج نداشته باشید نمی توانید ریزه کاری های یک زندگی مشترک و یک رابطه مادام العمر را درک کنید.

رفتارهایی که از طرف مقابلتان می بینید، ممکن است عجیب یا آزاردهنده باشند اما صرفا به دلیل بی تجربگی، آن ها را حمل بر دوست داشتن، اشتباه و... می کنید. توصیه جدی ما این است که هر وقت در رابطه با نامزدتان احساس کردید چیزی ایراد دارد (ولو این که نفهمید دقیقا ایراد از چیست و صرفا احساس بدی داشته باشید) با یک بزرگتر، یک فرد با تجربه یا یک مشاور مشورت کنید. مثلا اگر حس می کنید سطح انرژی تان با نامزدتان نمی خواند، دنیای ذهنی تان با هم متفاوت است، رفتاری از او می بینید که باعث احساس تنفر در شما می شود و... دست از توجیه کردن بردارید و روی همان توقف کنید تا موضوع را حل کرده و به احساس خوبی برسید.

ترس از حرف مردم
وقتی نامزد می کنید یا در فرایند خواستگاری و ازدواج قرار می گیرید، مدام نگرانید که در صورت بهم خوردن رابطه، قضاوت دیگران چه خواهد شد. در جامعه نسبتا سنتی ایران که خانواده ها روابط پیچیده ای با هم دارند و حریم خصوصی کمرنگ تر از دیگر کشورهاست، نگرانی شما تا حدود زیادی به جاست. اما یادتان باشد این نگرانی نباید باعث شود یک تصمیم اشتباه را ادامه دهید. چون در آن صورت وقتی رابطه تان را بهم خواهید زد که دیگر خیلی دیر شده و آن وقت نه تنها عذاب زیادی را متحمل شده اید، بلکه حرف مردم را باید خیلی بیشتر از قبل تحمل کنید.

عاشقیت!
بله! عاشق شدن و در عالم عاشقی سیر کردن، چشمان شما را می بندد. این واقعیت نه فقط یک وضعیت روانی، که حتی یک وضعیت فیزیولوژیک است و تغییرات هورمونی شما باعث می شود شهامت بیشتری در خود احساس کنید، خود را قدرتمندتر ببینید و خطر را کمتر احساس کنید. معمولا 3سال بعد این تب عاشقی می خوابد و تازه چشم باز می کنید و می بینید چه اشتباهی کرده اید! پس وقتی عاشق هستید، خودتان را درک کنید و بدانید که با عقل 100درصد تصمیم نمی گیرید. بنابراین به هشدارهای رابطه، هشدارهای مشاور ازدواج و خانواده تان بیشتر توجه کنید.

به هشدارهای رابطه، هشدارهای مشاور ازدواج و خانواده تان بیشتر توجه کنید

یک دندگی
گاهی وقت ها، به خاطر لجبازی با اطرافیان، رابطه ای را که می دانیم سرانجامی ندارد ادامه می دهیم! این دیگر بدترین شکل اشتباه است. برای رو کم کنی، به کرسی نشاندن حرف خود، فرار از فشار اطرافیان، اثبات درستی انتخابتان یا گرفتن حال نامزد قبلی، یک رابطه اشتباه را ادامه ندهید. اصلا اگر چنین روحیه ای دارید و این موارد باعث می شود شما مهم ترین تصمیمات زندگی تان را بگیرید، یعنی خیلی مانده تا برای ازدواج عقل رس شوید. پس لطفا نه خودتان را بدبخت کنید نه دیگران را!

توهم تغییر
بگذارید رک و پوست کنده بگوییم: هیچ آدمی، دقیقا هیچ آدمی بعد از ازدواج تغییر نمی کند. هیچ آدمی به خاطر عاشق شدن بهتر نمی شود. شاید آن اوایل عشق آدم ها را تغییر دهد، اما کمی که بگذرد هر کس به اصل خودش برمی گردد و دوباره همانی می شود که بود. بنابراین یک نامزدی اشتباه و پر ایراد را به امید این که «خودم درستش می کنم» ادامه ندهید. چون بدون شک با کله به دیوار می خورید.

ذوق ازدواج
بله، این یکی هم از اشتباهات رایجی است که مرتکب می شویم. ازدواج برای بعضی از ما (دروغ چرا، بیشتر جوان ها) آنقدر هیجان انگیز است که حاضر نیستیم وقتی پا به جاده اش گذاشتیم پا پس بکشیم. گاهی وقت ها خانواده ها هم از ما جوان ها جلو می زنند و به خاطر آنکه دختر فلانی و پسر بهمانی عروس یا داماد شده اند و خب، چی شما از آنها کمتر است، مجبورتان می کنند با همین هیجان جلو بروید. نکنید این کار را! به خاطر هیجان ازدواج، سرسری بله نگویید. ازدواج قسمت همه شما خواهد شد؛ اما به وقتش. باید ازدواجی داشته باشید که زندگی آرام، عاقلانه و امن و پرباری را برای شما به ارمغان بیاورد نه صرفا حلقه ای که دیر یا زود با عصبانیت آن را توی صورت طرف مقابلتان پرت می کنید و پی زندگی خود می روید! پس عاقلانه انتخاب کنید و عاقلانه، هر جا که لازم بود، اشتباهتان را پایان دهید. ادامه دادن یک تصمیم اشتباه، اشتباه بزرگتری است.

منبع: تبیان